De hakken in het zand? Dit kun je ertegen doen?
Hoe herken je weerstand en hoe ga je ermee om?
Herinner je je nog dat je voor het eerst op de hoge duikplank stond? Of bovenaan een rode piste na je eerste paar skilessen? Toen de zwem-/skileraar zei: ‘Kom we gaan!’, keek de ene helft van de groep glazig voor zich uit; de andere helft knikte braaf. Ook al scheet driekwart van de groep zeven kleuren van angst, niemand zei: ‘Wat een slecht idee, ik doe niet mee.’ Wat toen gold in het zwembad of op de piste, geldt ook aan de vergadertafel. Mensen knikken of zeggen niets. Maar wie zwijgt, stemt lang niet altijd toe.
Hoe herken ik weerstand?
Vaak denken we bij weerstand aan ongezouten kritiek. Aan werknemers die onderuit gezakt naar je verhaal luisteren om je daarna gelijk te vertellen dat ze het een stom idee vinden. Ze zien het project of de reorganisatie niet zitten. Het is niet goed, het deugt niet en er wordt niet meegewerkt. Punt.
Maar er zijn veel meer vormen van weerstand. Daar zitten ook vormen bij die je misschien niet eens herkent als weerstand. We zetten er een paar voor je op een rij.
- Verwarring
Je legt je voorstel uit, licht het toe en stuurt nog wat aanvullende informatie. Blijft je collega of medewerker volhouden er niet uit te komen of het niet te begrijpen? Dan zou de verwarring heel goed een manier kunnen zijn om jouw voorstel stil te leggen. - Geen weerstand bieden
Geen weerstand kan ook een vorm van weerstand zijn. Vergis je niet: stilte of een simpel knikje betekent nooit dat iemand het ermee eens is. Tijdens het knikken of zwijgen kunnen gedachten zitten als: ik weet nog niet wat ik ervan vindt, of: ja ja, dat zullen we nog wel eens zien. - Beweren dat het goed gaat
Naarmate je steeds dichter bij het moment komt waarop iemand een probleem onder ogen moet zien en moet aanpakken, vertelt hij steeds vaker hoeveel beter de dingen lijken te gaan. De vraag is: gaat het werkelijk beter of veegt iemand het probleem van tafel? - Ik ben te druk!
Tijd is een handig excuus, want we zijn allemaal druk. Ja, je medewerker wil echt door met het project of zijn ontwikkeling, maar het komt nu gewoon even niet zo goed uit. Wat je hoort is een en al bereidwilligheid, maar ondertussen komt de medewerker of het project geen stap vooruit.
Hoe ga ik om met weerstand?
Om te beginnen moet je weerstand nooit persoonlijk opvatten. Verzet is meestal een worsteling van de ander. Hij moet een moeilijke keuze maken, iets doen waar hij tegenop ziet, of de waarheid onder ogen zien. En dat doet hij liever straks of nooit in plaats van nu. Het is dus belangrijk dat je weerstand weet te herkennen zodat je jouw reactie daarop kunt afstemmen.
Vaak reageer je instinctief op weerstand. Zo is onze reactie op een aanval meestal dat we ons terugtrekken of in de tegenaanval gaan. Vaak door op net zo’n harde toon nogmaals je punt te maken en je argumenten te herhalen, het liefst nog wat luider dan eerst. En voor je het weet zitten jullie samen verstrikt in een welles/nietes-spelletje. Beter is het om de ander te helpen over zijn weerstand heen te komen zodat je daarna samen aan de slag kunt met het oplossen van het probleem.
Wil jij weten:
Welke vormen van weerstand er nog meer zijn en hoe je de signalen van weerstand sneller kan herkennen, niet alleen bij anderen, maar ook bij jezelf? Hoe je weerstand om kan buigen naar een productieve samenwerking? Lees meer over onze training sturing geven aan verandering.
